وقتی مبتلا به دیابت هستید ، بدن شما انسولین تولید و یا از آن به درستی استفاده نمی کند ؛ این کار کنترل و مدیریت قند خون را دشوارتر می کند . اما در کنار قند خون موارد دیگری که مرتبط با سلامت شما هستند نیز باید کنترل و مراقبت شوند .
دیابت باعث می شود بدن شما سخت تر بتواند به خودی خود بهبود بیابد – حتی در مواجهه با زخم های کوچک . این مشکل بیماران دیابتی را در خطر عوارضی مانند عفونت قرار می دهد که باعث می شود بیمار به درمان های فوری پزشکی و در موارد شدید به قطع عضو نیاز پیدا کند .
معمولا دردناک ترین و مشکل ترین زخم ها برای افراد دیابتی زخم پا است زیرا این جراحت و آسیب برای مدتی پنهان است و به سختی کشف و آشکار می شود.
” مدیریت کردن بیماری دیابتتان تنها بدین معنی نیست که بیشتر ورزش کنید و رژیم غذایی خود را کنترل کنید .” دکتر ادوارد بتزل می گوید : بیماران دیابتی باید بدن خود را از لحاظ زخم ها تحت نظر داشته باشند و اطمینان حاصل کنند که درمانشان به درستی پیش می رود ، به دلیل اثرات گلوکز خون بالا ، بیماران دیابتی حتی در موارد کوچک نیز در معرض خطر عوارض جدی هستند . مبتلایان به بیماری دیابت باید بررسی روزانه کفش و پای خود را به یک عادت روزانه تبدیل کنند زیرا این کار می تواند از عوارض بعدی زخم های دیابتی جلوگیری کند. اگر زخمی را مشاهده کردید که رو وخامت است و یا اثراتی از عفونت در آن مشاهده کردید ، سریعا به پزشک مراجعه کنید .
اکنون به بررسی سه دلیلی که زخم بیماران دیابتی به آرامی بهبود می یابد می پردازیم :
قند خون چیزی بیشتر از مقدار گلوکز خون شما است ، قند خون در میزان انرژی شما ، نیاز های پزشکی و همچنین در میزان توانایی در بهبود زخم ها ، نقش دارد.
از گفته دکتر باتزل : ” مقدار گلوکز یا قند موجود در خون شما از بسیاری جهات بر بدن تأثیر می گذارد ؛ سطح بالای گلوکز می تواند رگ های خونی را سفت و سخت و جریان خون را سخت تر کند ، این بدان معناست که مواد مغذی و اکسیژن نمی تواند به سلول ها برسد در نتیجه ترمیم زخم ها سخت تر می شود . در طولانی مدت ، کمبود اکسیژن می تواند باعث از بین رفتن سلول ها شود که این امر منجر به از بین رفتن بافت ها و قطع عضو می شود. ”
با ثابت نگه داشتن سطح قند خونتان می توانید در بهبود سریع تر زخم ها و جراحات به بدن خود کمک کنید .
دیابت در کنار قند خون بالا می تواند باعث آسیب دیدگی سلول های عصبی شده که این آسیب دیدگی می تواند منجر به بیماری ای به نام ” نوروپاتی دیابتی ” شود . نوروپاتی باعث سوزن سوزن شدن و بی حسی می شود که در این صورت اگر آسیبی دیده باشید آن را دیرتر احساس می کنید .
برای مثال اگر جسم خارجی ای در کفش شما گیر کرده باشد و در حال زخم کردن پای شما باشد شما متوجه آن جسم خارجی نمی شود و مدت طولانی ای را بدون آنکه متوجه مشکل شوید ، سپری می کنید ، این اختلال بدین دلیل است که شما هیچ دردی را در طول این مدت حس نمی کرده اید.
شما ممکن است متوجه زخم های کوچکی مانند یک تاول بخصوص اگر در پای شما زده باشد ، نشوید و از آنجایی که بدن شما دیگر توان ترمیم زخم های شما را به طور موثر و کامل ندارد ، همین زخم کوچک می تواند به مرور بد تر شود . برای آنکه از مبتلا شدن به این آسیب ها و جراحات پیشگیری کنید ، چک کردن و معاینه بدنتان را در برنامه روزانه خود بگنجانید .
هنگام بریدن و زخم شدن محلی از بدن شما ، وظفه ی سیستم ایمنی است که هر نوع میکروب و عامل بیگانه را از بدن شما دور نگه دارد و در صورتی که میکروب ها وارد بدنتان شدند ، سیستم ایمنی باید با آن ها مبارزه کرده و از ایجاد عفونت جلوگیری کند.
وقتی که شما مبتلا به بیماری دیابت باشید بدنتان آنزیم ها و هورمون هایی تولید می کند که باعث می شود اثر گذاری سیستم ایمنی شما کاهش پیدا کند ؛ این عامل می تواند باعث مبتلا شدن به عفونت های بیشتر و طولانی تر شدن مدت زمان بهبودی زخم های شما شود و یا شما را نیازمند به استفاده از مراقبت های پزشکی کند .
به گفته دکتر بتزل : هنگامی که افراد دیابتی دچار آسیب دیدگی و جراحت می شوند باید زخم خود را دائما کنترل کرده و از آن به خوبی مراقبت کنند تا از هر گونه مبتلا شدن به عفونت ها و بیماری های وخیم تر مانند قانقاریا جلوگیری کنند ؛ در وهله اول تمیز و خشک نگه داشتن زخم از اهمیت بسیاری بر خوردار است ، همچنین عادت های روزانه مفید مانند رژیم غذایی مناسب و خواب کافی بسیار حائز اهمیت است زیرا می تواند به سیستم ایمنی شما کمک کند تا به بهترین نحو وظایف خور را انجام دهد . بهترین راه برای مراقبت و کنترل زخم های پا پوشیدن جوراب سفید است ، اینگونه می توانید خونریزی یا ترشحات را مشاهده کنید و در صورت مشاهده هر چیز غیر معمول سریعا با پزشک خود مشورت کنید .
با آنکه ممکن است بعضی اوقات این اتفاق ها رخ دهند اما اطلاع داشتن از دلایل بهبود طولانی مدت زخم های دیابتی و چک کردن روزانه پا و بدن خود از قدم های مهم برای جلوگیری کردن از هر نوع آسیب و تاول است ؛ راه های بسیار زیادی برای درمان زخم های دیابتی ای که به کندی بهبود می یابند وجود دارد از قبیل این راه ها می شود به : جداسازی بافت های مرده و آسیب دیده ، طب فشرده سازی (compression therapy) ، اُرتوتیک و اکسیژن درمانی پر فشار اشاره کرد .
دکتر بتزل : ” اکسیژن درمانی پر فشار از اکسیژن خالص استفاده کرده تا زخم بهبود یابد . این اکسیژن سه برابر اکسیژنی است که ما معمولا آن را تجربه می کنیم و به خون کمک می کند تا اکسیژن را سریع تر حمل کرده و سلول ها را تحریک کند تا موجب شوند یک بافت سالم ، سریع تر رشد کند .