انواع زخم پای دیابتی

انواع زخم پای دیابتی

زخم پای دیابتی با توجه به عمق، میزان عفونت زخم و نوع درمان، به چهار دسته کلی زیر تقسیم می شود:

زخم قرمز

این زخم ها در رنگ قرمز تا ارغوانی روشن هستند و سطح آنها از بافت جوانه ای تمیز پوشیده است و حاوی عروق خونی زیاد و لکوسیت و ماکروفاژ و فیبروبلاست است که روند سریع ترمیم این زخم ها با مرطوب نگه داشتن محیط زخم انجام می شود.

 زخم زرد

در این زخم بر خلاف زخم قرمز روند سریع ترمیم با خشک کردن سطح زخم از ترشحات زرد یا عفونی انجام می شود، تا به تدریج این زخم نیز به زخم قرمز تبدیل شود.

زخم سیاه

در این زخم ها روند سریع ترمیم زخم با دبریدمان انجام می شود و باید سطح نکروتیک برداشته شود و برای انجام این کار محیط زخم به طور خاص مرطوب نگه داشته می شود تا دلمه ی سیاه رنگ به آرامی از سطح زیرین جدا شود و بستر مناسب برای درمان ایجاد شود.

زخم مختلط

قسمت های تمیز و جوانه ای از بخش ناسالم تفکیک می شود و باید دقت شود که هنگام درمان به بخش سالم آسیبی نرود اولویت درمان با بخش ترشحی و عفونی زخم مختلط است و قسمت های سیاه و نکروز شده را هم باید با دقت تا رسیدن به بافت سالم دبریدمان کرد زیرا بافت نکروزه بسیار مستعد عفونت است و سپس پانسمان مناسب استفاده گردد.

اقدامات پزشکی جهت کنترل و درمان عفونت زخم در زخم پای دیابتی

• برش دادن و تخلیه آب های احتمالی و یا پنهان در زخم
• دبریدمان و پاکسازی کامل زخم از بافت های نکروزه و سیاه رنگ و آلوده و عفونی
• عفونت زدایی تخصصی از طریق اوزون (ozone therapy)
•  برداشت نمونه و کشت میکروبی از زخم بیمار
•  شست و شو ی زخم با محلول های ضد عفونی مناسب بسته به تشخیص پزشک متخصص زخم
•  استفاده از پانسمان های ضد میکروبی
•  استفاده از آنتی بیوتیک موضعی یا خوراکی با تجویز پزشک معالج
•  انجام اتوهموتراپی در فواصل زمانی مشخص توسط کارشناس متخصص زخم برای افزایش گردش خون در محل زخم

درمان زخم پای دیابتی

• اساسا شامل حذف یا کاهش فشار از روی موضع زخم
• کاهش نیروی سایشی جهت ترمیم و کاهش التهاب و تورم و داشتن خونرسانی مناسب در پای بیمار
•  استراحت و بالا نگه داشتن پا
• کنترل تورم پا
•  رژیم غذایی مناسب برای کنترل میزان قند خون بیمار