عوامل ایجاد زخم بستر کدامند

زخم بستر یا زخم فشاری بیشتر در افراد سالخورده که در خانه های سالمندان و بیمارستان ها، بستری هستند مشاهده می شود. این بیانیه تاسف بار است زیرا افراد سالخورده در خانه های سالمندان نیاز به مراقبت و توجه زیادی دارند، اما معمولا نشانه های بیماری زخم بستر توسط پرسنل خانه سالمندان یا پرسنل بیمارستان نادیده گرفته می شود. اگر مراقبت های لازم توسط کارکنان و پرستاران به طور کامل انجام گیرد، عوارض زخم بستر کاملا قابل پیشگیری خواهد بود.

عوامل بروز زخم بستر

در اغلب موارد، زخم بستر ناشی از بی حرکتی بیمار است که اغلب در بیماران سالخورده در خانه های سالمندان دیده می شود، همچنین بیمارانی که در پی عمل جراحی یا مصدوم شدن قادر به حرکت نیستند، در معرض خطر ابتلا به زخم فشاری خواهند بود. به طور خلاصه زخم بستر که تحت عنوان زخم فشاری نیز شناخته می شود، آسیب بافت را در زیر لایه های فوقانی پوست ( اپیدرمال ) در بیماران نشان می دهد. این آسیب به بافت زیرین، نتیجه فشار طولانی مدت بر روی یک ناحیه خاص از بدن است که اغلب نشان دهنده بی توجهی پرسنل است. شایع ترین مناطقی که در آن زخم بستر ظاهر می شود عبارتند از:

• زخم بستر اغلب بر روی کمر، لگن و پشت سر به عنوان بخشی که تحت فشار مداوم در پی نشستن یا دراز کشیدن طولانی مدت بوده، ظاهر می شود.
• زخم بستر در برخی از بیماران اغلب در اطراف قوزک پا، پاشنه و ساق پا که فشار ثابتی در پی نشستن بر صندلی چرخدار برای دوره های طولانی بر این مناطق وارد می شود، ظاهر می شود.

در نهایت زخم بستر نشان دهنده ی بی تحرک ماندن بیمار در یک دوره طولانی مدت بدون تغییر موقعیت بدنی و اعمال فشار بر روی بافت های تحریک شده ی بدن است. با این حال زخم های فشاری زمانی قابل پیشگیری هستند که پرسنل بیمارستان ها و خانه های سالمندان، زمان لازم را برای انجام تکنیک های تغییر وضعیت بدنی بیمار صرف کنند. علاوه بر این تمام کارکنان خانه های سالمندان باید آموزش لازم را جهت تغییر به موقع وضعیت بدنی بیمار، اطمینان از خشک بودن بستر و پوشک بیمار، چک کردن روزانه ی پوست بدن افراد و همچنین کاهش فشار به مناطق استخوانی بدن، ببینند.

خطرات جدی که بیماران مبتلا به زخم بستر را تهدید می کند

بدون مراقبت مناسب و درمان زخم بستر، این زخم ها به سرعت پیشرفت خواهند کرد. علاوه بر پیشرفت سریع، چندین عامل دیگر ممکن است احتمال ابتلا به زخم بستر و عفونت را بیشتر کند، از جمله:

• مهم تر از همه، میزان بی حرکتی بیمار نشان می دهد که احتمال ابتلا به زخم بستر قطعی است. با این حال معلولیت یا برخی از آسیب های خاص میزان فشار به برخی از مناطق بدن را افزایش می دهد، پس این بیماران در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زخم بستر و عفونت قرار دارند.
• بیمارانی که مبتلا به بی اختیاری در دفع ادرار و مدفوع هستند ممکن است ناخواسته احتمال ابتلا به زخم بستر و آلوده شدن زخم را افزایش دهند.
• بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر احتمالا به موقع نتوانند پیشرفت بیماری خود را به متخصص زخم خود گزارش دهند.
• افراد مبتلا به بیماری هایی همچون سوء تغذیه، چاقی، اختلالات انعقاد خونی و ضعف سیستم ایمنی بدن، نسبت به سایر افراد بیشتر در معرض ابتلا به زخم بستر هستند.

عوارض درمان نشدن زخم بستر

زخم بستر اگر به موقع درمان نشود می تواند عوارض جبران ناپذیری در پی داشته باشد. عوارض معمول زخم بستر عبارتند از: سلولیت، فاشئیت نكروزان، قانقاریا، سپسیس، عفونت استخوان و مفصل، قطع عضو و حتی سرطان غدد لنفاوی یا سلول های پوستی. این عوارض درمان نشدن زخم بستر دلیل اصلی اطمینان از این است که یک عضو از خانواده شما و یا افرادی که در خانه سالمندان بوده و مبتلا به زخم بستر هستند، نباید مورد بی توجهی قرار بگیرند.