در تماس عسل با رطوبت ناحیه زخم دیابت وزخم بستر و انواع سوختگی،بدن انزیم گلکوزاکسیداز موجود در آن به ارامی آزاد شده و با تولید مقدار زیادی پراکسید هیدروژن(H2O2)بدون ایجاد اسیب بافتی موجب از بین رفتن باکتریهای گرم مثبت موجود در ناحیه زخم می شود و در ادامه با جذب مایعات و رساندن مواد مغذی به سلولهای منطقه اسیب دیده موجب تسریع رشد سلولی شده و با کمک روغن زیتون فرابکر موجود در پماد لیام از خشکی ناحیه زخم ممانعت بعمل میاورد،ودر ضمن خاصیت اسموتیک عسل باعث بوجود امدن یک لایه مایع بین بافتهاو بانداژ شده که در هنگام جابجایی از ایجاد درد و اسیب مجدد سلولهای جدید جلوگیری میکند،تحقیقات جهانی نشان می دهد که عسل با داشتن خاصیت اسیدی موجب از بین رفتن انواع پاتوژنها و باکتریهای مضر می گرددو بنابراین مقاومتهای میکروبی حاصل از مصرف آنتی بیوتیک در مورد درمان عسل پیش نمی آید.محققان معتقدند که عسل نه تنها عفونت ناحیه زخم را از بین برده بلکه از عفونت مجدد ممانعت می کند،وبافتهای مرده را نیز از بین می بردهمچنین با خاصیت ضد التهابی خود از شدت ورم کاسته و با تسریع در رشد سلولهای مجاور و جایگزین شدن انها با به جای سلولهای مرده باعث می شود که این اثرات به حداقل برسد خصوصیات منحصر بفرد عسل که در اثر بخشی این پماد نقش اصلی را به عهده دارد به دلیل وجود ویتامینهای(A-B6-B2-C-E)می باشد.عامل اساسی و موثر دیگر در پماد لیام روغن زیتون فرابکر آن می باشد که به دلیل داشتن انواع ویتامینها و اسیدهای چرب سلامتی،شادابی،و رطوبت و نرمی پوست را تامین میکند و همچنین موجب کاهش درد و التهاب میگردد.