زخم های خارجی می توانند باز یا بسته شوند. شایع ترین نوع زخم های بسته زخم های زیر است:

کوفتگی:
این زخم یک نوع معمولی از آسیب های ورزشی است که در آن یک آسیب مستقیم به عروق خونی، مویرگ ها، ماهیچه ها، بافت های زیرین، اندام های داخلی و یا استخوان وارد می شود. کوفتگی به عنوان یک کبودی با رنگ قرمز یا رنگ آبی در ناحیه آسیب دیده گسترش می یابد.

خونریزی رگ ها:
این زخم شامل هر آسیبی است که عروق خونی و مویرگ های کوچک ایجاد می کند و موجب جمع آوری خون در فضای محدود می شود. هماتوم ها به طور معمول به عنوان یک ضایعه ی یکسان و دردناک است. هماتوم ها بسته به شدت و محل می توانند کوچک یا بزرگ باشند، می توانند عمیق درون بدن و یا فقط زیر پوست باشند.

آسیب های نقرس:
این زخم ها معمولا توسط نیروی خارجی با فشار بالا بوجود می آیند و بخشی از بدن را بین دو سطح فشار می دهد. درجه آسیب می تواند از یک کبودی کوچک تا تخریب کامل ناحیه خرد شده بدن، بسته به محل، اندازه، مدت زمان و قدرت آن باشد. در موارد زخم باز، پوست باز می شود و بافت زیر پوست را در معرض محیط خارجی قرار می دهد.

در زیر انواع اصلی زخم باز بیان شده است:

ساییدگی:
این زخم های نامنظم و کم عمق در لایه های پوستی بالا هستند، و به علت ساییده شدن بر روی یک سطح خشن یا سطح صاف صورت می گیرد. محل ساییده معمولا بدون خونریزی و درد است که در مدت کوتاهی پس از آسیب اولیه کاهش می یابد.

زخم ها:
این زخم ها زخم های اشک آور با لبه های نامنظم پاره شده است که عمدتا عمیق تر از سایش هستند و باعث درد و خونریزی می شوند. شكستها عموما به علت تروما يا تماس با يك جسم اتفاق مي افتد، و ممكن است ناشی از ضربات سخت، تلفيق يا حوادث باشد.

تقسیم:
اینها به احتمال زیاد نتیجه یک عمل جراحی یا برش پوست با یک شیء تیز مانند چاقو هستند. تقسیم ها عمدتا به شکل خطی با لبه های صاف هستند. بسته به عمق و محل زخم، برش می تواند تهدید کننده حیات باشد و باعث آسیب جدی شود، به ویژه اگر اندام های حیاتی، رگ های خونی عمیق یا اعصاب وجود داشته باشد.

پارامترها:
این زخم های گرد کوچک که از اشیاء نازک مانند سوزن ها، ناخن ها یا دندان ها (نیش های حیوانات) حاصل می شود. اندازه زخم، عمق، خونریزی و درد به طور مستقیم به اندازه و نیروی شیء ایجاد شده مرتبط است.

نفوذ:
این نوع زخم می تواند ناشی از هر گونه جسم یا نیرویی باشد که از طریق پوست به اندام ها یا بافت های زیرین وارد می شود. زخم نفوذی بسته به علت، اندازه ها و شکل ها با هم فرق دارد. زخم های نفوذی می تواند تهدید کننده زندگی باشد و باعث آسیب جدی، به ویژه به اندام های حیاتی، رگ های خونی یا اعصاب شود.

زخم های گلوله ای:
این زخم ها که منحصرا توسط گلوله از سلاح گرم ایجاد می شود. زخم ها در محل ورودی یک گلوله منظم، گرد و کوچکتر از اندازه گلوله هستند. زخم ورودی ممكن است بر لبه ها و بافت اطراف آن باعث سوزش یا صدمه شود. اگر گلوله از طریق بدن عبور کند، زخم خروجی شکل نامنظم دارد که بزرگتر از زخم ورودی است و معمولا خونریزی بیشتری می کند. به غیر از خطر به اندام های حیاتی یا رگ های خونی بزرگ، حرکت سریع و چرخشی گلوله ممکن است آسیب جدی به بافت اطراف آن وارد کند