آیا زخم بستر موجب مرگ می شود

زخم بستر کشنده نیست، اما عوارض زخم بستر کشنده است!

زخم های بستر که با نام زخم های فشاری هم شناخته می شوند آسیب هایی به پوست و بافت زیرین آن ناشی از فشار طولانی مدت روی پوست هستند. زخم های بستر اغلب بر پوستی که قسمت های استخوانی بدن را پوشش می دهد، مانند پاشنه، مچ پا، باسن و دمبالچه رخ می دهند.

افرادی که بیشترین خطر ابتلا به زخم را دارند، کسانی هستند که دارای شرایط پزشکی هستند که توانایی آنها در تغییر موقعیت را محدود کرده و یا کسانی که بیشتر وقت خود را در یک تخت یا صندلی می گذرانند.

زخم های بستر می توانند به سرعت رشد کنند. بسیاری از زخم ها با درمان بهبود می یابند، اما بعضی ها هرگز به طور کامل درمان نمی شوند. شما می توانید اقدامات لازم را برای جلوگیری از زخم بستر انجام داده و به درمان کمک کنید.

زخم بستر اغلب به صورت مناطق کوچکی از بافت نرم شروع می شود که ممکن است در هنگام لمس دردناک باشند. هر چه که این زخم های بستر پیش می روند دردناک تر می شوند. سپس زخم باز شروع به تشکیل می شود که شبیه یک دهانه کم عمق است و با پیشرفت مرحله ی آن زخم عمیق تر می شود. هرچه زخم بستر بیشتر پیشرفت می کند، درمان با داروها و تکنیک های غیر تهاجمی دشوارتر می گردد.

انواع مختلف عوارض کشنده زخم بستر

با گسترش زخم بستر، خطر عوارض بیشتر که ناشی از عفونت هستند به طور چشمگیری افزایش می یابد. عوارض مختلفی وجود دارد که می توانند اتفاق بیفتند و بسیاری از آنها می توانند مرگ آور باشند.

عفونت های آمپوتاسیون یا قطع عضو

قطع عضو در اثر عفونت شدید ناشی از زخم بستر، خودش می تواند تهدیدی برای زندگی باشد. مواردی وجود دارد که در آن فرد به علت پیشرفت زخم بستر شدید، مجبور به عمل جراحی قطع عضو شده، و بعد از قطع عضو دچار عفونت باکتریایی گشته که در نهایت منجر به مرگ وی شده است. سپتیسمی یا گندخونی یکی از مهمترین عواملی است که سبب مرگ می شود. عفونت از زخم بستر یا عوارض آن به خون وارد شده و به سرعت در سراسر بدن پخش می شود. عفونت های خون باعث از کار افتادگی اندام ها می شود که این موضوع علت مرگ و میر است.

نکروز ان اف

در زخم های بستر، نکروزان غلاف )ان اف( نیز ممکن است رخ دهد. نکروز ان اف، که معمولاً با نام بیماری گوشت‌خوار شناخته می‌شود نوعی عفونت است که منجر به مرگ بافت نرم بدن می‌ گردد. این بیماری مهلک به سرعت گسترش می‌ یابد. نکروز ان اف به آرامی بافت اطراف منطقه آسیب دیده را می خورد. این عفونت هر چند که نادر است، به سرعت عمل می کند و ظرف چند ساعت می تواند کل بافت ماهیچه را از بین ببرد. اگر نکروز ان اف فورا درمان نشود، می تواند در عرض 24 ساعت به مرگ بیمار منجر شود.

گانگرن گازی 

 نوع دیگری از عفونت که می تواند با زخم های پیشرونده بستری که درمان نشده و تمیز نگه داشته نشده رخ دهد، گانگرن گاز است. این عفونت بسیار سریع گسترش می یابد و در عرض چند دقیقه می تواند بافت را از بین ببرد. باکتری های عفونی که با این عفونت منتشر می شوند بسیار سمی هستند و بافت ماهیچه های بدن را از بین می برند. این تخریب سریع بافت عضلانی می تواند منجر به مشکلات سیستمی و از بین رفتن اندام بدن بیمار و در نهایت منجر به مرگ وی شود.

عفونت استخوانی

عفونت می تواند به شدت در بدن شما نفوذ کند و به داخل استخوان های شما برسد. عفونت همچنین می تواند به غضروف اطراف استخوان ها نیز حمله کند. تخریب غضروف ها معمولا روی ناحیه مفصل ها تاثیر گذاشته و باعث کاهش تحرک و احتمالا حتی منجر به قطع عضو می شود. عفونت های استخوانی اگر بدون درمان رها شوند بسیار خطرناک هستند، زیرا می توانند در طول چندین سال از استخوان ها تغذیه کنند و در نهایت جوری به استخوان ها آسیب برسانند که دیگر نتوانند به درستی عمل کنند. عفونت های ناحیه استخوانی و مفصلی می تواند به راحتی در سراسر بدن حرکت کنند و باعث عفونت کامل بدن شوند که می تواند مرگبار باشد.

زخم بستر خود کشنده نیست. این سهل انگاری و درمان دیر هنگام زخم بستر است که به عفونت های جدی منجر می شود که در نهایت باعث مرگ بیمار می شود. زخم بستر را می توان در صورتی که به موقع متوجه وجودشان شد درمان کرد. این بدشانسی است که مشکلی مثل زخم بستر که قابل پیشگیری و درمان است منجر به عوارض مرگبار شود. اگر فردی دچار زخم های بستر شده است، بیمار در معرض خطر ابتلا به عفونت های تهدید کننده زندگی است و اگر این زخم های بستر به موقع درمان شوند، بیمار می تواند نجات یابد